خدا رحمت کند مرحوم پدرم را. ایشان برای من علاوه بر یک پدر، یک استاد هم بودند. من مبانی درس فنی و رسم فنی را نزد ایشان آموخته بودم. همین دانش در این زمینه، باعث اولین تجربه کاری حرفه ای من شد.
عموی من (عبدالصمد ذاکرزاده) ریاست بانک ملی شعبه ایثار (خیابان بلوار نرسیده به میدان ولیعصر) را بر عهده داشت. در این شعبه شرکتی بنام «شرکت مهندسی مشاور یکم»، حساب داشت و مدیر آن با عموی من آشنا بود. به واسطه این آشنایی، به شرکت فوق معرفی شدم تا بصورت کارآموز در امور نقشه کشی دستی مشفول به کار شوم.
در مدت خیلی کوتاهی مورد توجه مسئول کار آموزی خود قرار گرفتم و کارهای من در رعایت اصول نقشه کشی، مورد پسند اهالی شرکت قرار گرفت.
در همان دروران، شندیدم که نرم افزاری به اسم اتوکد وجود دارد که می توان نقشه ها را بصورت کامپیوتری و با دقت بسیار بالا طراحی نمود. این اولین شناخت من با این نرم افزار بود.
در دانشگاه، استادی بنام دکتر حمید شهبازی داشتم که انسانی بسیار شریف و فرهیخته بودند. من به ایشان ارادت خاصی داشتم و صمیمیتی فراتر از استاد شاگردی بین ما حاکم شده بود. وقتی ایشان از علاقه و سوابق من در نقشه کشی مطلع شد، یکی از شاگردان خود را که در اتوکد مهارت داشت را معرفی نمود.
در آن زمان من در منزل یک دستگاه کامپیوتر آمستراد 8086 داشتم. دوست دکتر شهبازی یک بار به منزل ما آمد و اتوکد ورژن 1.8 را که روی یک فلاپی 1/4 5، بود را برای من نصب کرد و آموزش محتصری هم روی آن به من داد.
علاقه من به این نرم افزار به حدی شده که خیلی زود به نحوه کار با آن مسلط شدم و همین دانش من باعث شد که بتوانم اولین تجربیات کاری حرفه ای خودم را، تجربه نمایم.
در شرکتی بنام «شرکت مهندسی هیوا» مشغول بکار شدم. یکی از فعالیت های این شرکت در زمینه احداث کانال های آب رسانی بود.
یک تیم حدودا 4 نفره مسئولیت ترسیم نفشه های مقاطع کانال ها را بر عهده داشتند. من هم به عنوان یکی از همین نقشه کش ها، مشغول همین کار بودم. نقشه ها بر اساس یک سری داده های عددی ( که یاد نمی آید خروجی چه نرم افزاری بود) خوانده و ترسیم می شد.
از آنجا که اصول برنامه نویسی را با زبان C و تاحدودی زبان AutoLisp میدانستم، به مدیر مسئول خود
یشنهاد دادم تا اجازه دهد بجای صرف وقت و ترسیم تک تک نقشه ها در اتوکد، یک برنامه ای را بنویسم تا بر اساس داده های ورودی خودش بصورت اتوماتیک، نقشه ها را ترسیم نماید.
فکر کنم حدودا یک یا دو ماه زمان برد تا برنامه ای را در محیط گرافیک C، نوشتم که بتواند فایل داده ها را خوانده و علاوه بر ترسیم نقشه مربوطه، محاسبات حجم عملیات خاک برداری و خاکریزی را نیز در مقاطع تعریف شده، انجام دهد. اگر فرض کنیم سرعت تولید هر نقشه برای ترسیم توسط پرسنل شرکت، حدود 10 نقشه در روز بود، سرعت نرم افزار من برای تولید نقشه ها تقریباً 10 نقشه در ثانیه بود. بطوری که نقشه های ترسیم شده بر روی صفحه مانیتور بقدری سریع بودند که امکان دیدن بجود نداشت. برای همین در برنامه مکانیزم تایمیمگ قرار دادم که بتوان نقشه ها را یک به یک مورد باز بینی قرار داد.
این برنامه با استقبال خوبی در میان مهندسین و مدیران شرکت قرار گرفت. این برنامه تا مرحله بهره برداری فقط یک فاز کم داشت. آن هم چاپ نقشه ها بود.
متاسفانه در آن زمان منابع کاملی برای مکانیزم عملکرد چاپگر ها در دسترسم نبود تا بتوانم نقشه های ترسیم شده را برای چاپ ارسال نمایم. آنچه در چاپ بسیار حائز اهمیت است، اشله بودن نقشه می باشد. و من در آن زمان دانش کافی در این زمینه نداشتم.
البته تا همین جای کار هم، رسم نقشه ها و محاسبات حجم عملیات خاکی، کمک شگرفی را کرده بود ولی برای تحویل کار به کارفرمایان، نقشه چاپی، از موارد اجتناب ناپذیر بود.
متاسفانه عمر کاری من در آن شرکت به اتمام این فاز از کار قد نداد. حضور ذهن ندارم که چرا از آن مجموعه بیرون آمدم، ولی هرچه که بود، برای من تجربه فنی خوبی بود. امیدوارم برای آن شرکت هم وجود من (علی غم بی تجربگی و دانش کمی که داشتم) مفید بوده باشد.( اخر من تازه در ترم های اول دانشگاهی بودم !!)